Σελίδα 32 από 41
Τα κοφίνια
Πέθανι η μπάρμπας η Νκόλας κι η γναικατ' μαζ'ι μι τθυγατέρατ' τουν έκλιγαν όπους γιένιτι ντά'ιμα σι τετοιις ώρις.
<Αααχ! πατέραααμ', τώρα βρήκεις να πιθανς , πατέραμ' που αγόρασαμι κι κινούργια κουφίνια >
κι η κυράτ' πιτάχκι απού κι που κάνταν δε βαστούσι η πόνους για τα κλάμματα τσ'θυγατέρατς,
<α τα πλήσουμι μαρή.>
τρανός η καμός για τουν Νκόλατς, έρμη νκόλα .
Μαρία Λιναρούδη-Παπαζά