Λ

• Λαγκεύου = λιμπίζομαι

• Λαγκιόλ =μέρος του αλετριού

• Λαγκόνια (τα)= τα πλευρά

• Λαλαγκίτα (η)= λουκουμάς

• Λάπατου (το)= αγριόχορτο

• Λάτκα (η)= μικρό πήλινο πυθάρι

• Λαφαζάνου (η)=φωνακλού

• Λάφια=λόγια

• Ληστί (το)= ψάρι της λίμνης (συνήθως παστωμένο)

• Λιανίζου = τεμαχίζω, κόβω σε κομάτια

• Λιέσ' (το)= βρωμιάρης

• Λιμαγμένους (ο)= πολύ πεινασμένος

• Λιμαριά (η)= τη φορούσαν στ' άλογα στο λαιμό για να σέρνουν το κάρο ή αλέτρι

• Λιούρτας (ο)= ψηλός κι άχαρος

• Λιπανίθρα (η)= αγριόχορτο των χωραφιών

• Λιχνούδ' (το)= μικρό βρέφος

• Λιχτούρ'ς (ο)= αχόρταγος

• Λόγαρους (ο)= αράχνη

• Λόντου (η)= παλαβιάρα

• Λουγκούρ'ς (ο) πολύ ψηλός

• Λουλός (ο)= παλαβός, τρελός

• Λουλουντάμαρου (το)= χαζός, παλαβιάρης

• Λούν'(ι) (η)= υγρή βρωμιά που δε καταστάλαξε

• Λούσ'κα = λούστηκα

• Λουχιρός (ο)= δροσερός

• Λυμπέτ (το)= ψυχιατρείο, τρελάδικο